W. Shakespeare jest autorem dramatu "Makbet". Główny bohater i jego przyjaciel Banko wygrali bitwę z Norwegami. Czarownice przepowiedziały, iż Makbet zostanie panem Kawdoru, następnie królem, a potomkowie Banka obejmą tron później. W podziękowaniu za obronę ojczyzny, król Szkocji, Dunkan, nadał Makbetowi funkcję namiestnika oraz postanowił złożyć mu wizytę na zamku. Lady Makbet dowiedziała się o przepowiedni i nakłoniła męża do zabójstwa króla. Makbet popełnił zbrodnię, która zrodziła w nim przerażenie i załamanie. Winnymi spisku stali się synowie Dunkana, Malkolm i Donalbein oraz służba. Makbet postanowił zabić Banka i jego syna. Ten ostatni zdołał uciec. Makbet po kolejnej przepowiedni, stwierdził, iż musi kroczyć drogą zbrodni - wydał polecenie zabicia żony i dzieci Makdufa. Oddziały angielskie wraz z Makdufem, Malkolmem i jego wujem Siwardem uderzyły na zamek. Makbet zginął z rąk Makdufa, a królem Szkocji został Malkolm.
Dramat elżbietański sprzeciwiał się klasycznym regułom: łamał zasadę trzech jedności (miejsca, czasu i akcji), wprowadził scenę zbiorową, zrezygnował z chóru. Kompozycja opierała się na podziale na akty i sceny (bez prologu i epilogu). Tematyka zaczerpnięta była z historii, nie z mitologii. Wprowadzono sceny drastyczne (ukazujące emocje). Złamana została zasada decorum (język stał się potoczny, komizm połączony z powagą). Dramat szekspirowski posługuje się elementami fantastycznymi. Zawiera przesłanie moralne. Budzi uczucia i wyobraźnię, antyczny - katharsis - litość i trwogę. Bohatera nie cechuje fatum, ma możliwość świadomego, wolnego wyboru. Jest on skłócony z otoczeniem i sumieniem. Makbet to postać dynamiczna - początkowo wzorowy rycerz, później żądza władzy przełamuje osobowość i czyni z niego zdrajcę. Zbrodnia pociąga za sobą kolejne przestępstwa, zostaje słusznie ukarana. W dramacie antycznym postać jest statyczna, kieruje się altruizmem, ponosi karę niewinnie. Bohatera cechował apsychologizm - zmienność, łatwość popadania w skrajne emocje - od wierności do zdrady, od miłości do nienawiści.
|
